Το ολοκαύτωμα της Κάσου

Την άνοιξη του 1824 ο Ιμπραήμ, γιος του Μωχάμετ Άλι της Αιγύπτου, ορίστηκε διοικητής των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο και αποφάσισε να ενωθούν οι δυνάμεις του με αυτές που είχαν καταστείλει την εξέγερση στην Κρήτη. Η Κάσος έχοντας συμβάλει, με το στόλο της, στην επανάσταση της Κρήτης και καθώς στο νησί είχε καταφύγει ένα σώμα μάχιμων εξόριστων Κρητικών, αποτελούσε τον πρώτο στόχο των οθωμανικοαιγυπτιακών επιχειρήσεων. Στις 14 Μαΐου 1824 ο οθωμανικοαιγυπτιακός στόλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά έξω από την Κάσο. Τρεις μέρες μετά αποχώρησε και στις 27 Μαΐου επανεμφανίστηκε ενισχυμένος. Παρά τις εκκλήσεις των Κασίων, η κεντρική κυβέρνηση δεν απέστειλε βοήθεια και οι κάτοικοι του μικρού νησιού έμειναν αβοήθητοι. Ύστερα από συνεχή βομβαρδισμό δύο ημερών, οι εχθροί πραγματοποίησαν απόβαση και στις 7 Ιουνίου η Κάσος καταλήφθηκε. Οι Κάσιοι αντιστάθηκαν σθεναρά και όσοι από αυτούς μπόρεσαν να διασπάσουν τις γραμμές των αντιπάλων κατέφυγαν στα βουνά ή σε άλλα νησιά. Ο ανδρικός πληθυσμός σφαγιάστηκε και δύο χιλιάδες γυναικόπαιδα εξανδραποδίστηκαν. Το ολοκαύτωμα αποτέλεσε ένα από τα γεγονότα-ορόσημα στην ιστορία του νησιού αλλά και της εξέγερσης του 1821. Σήμερα, η επέτειος του ολοκαυτώματος γιορτάζεται στο νησί με εκδηλώσεις μνήμης στις 6 και 7 Ιουνίου
 
πηγή